Dag 17-18-19
De Mistral houdt ons aan de kant in Ibiza
In twee weken tijd hebben we Ibiza bereikt, strak volgens schema. Alsof we de wind en stroming vooraf zo hebben ingepland. In werkelijkheid hebben we het beste kunnen maken van de overwegend gunstige condities die we sinds de start uit Gibraltar hebben gehad. Uiteraard was er tegenwind of stevige condities van 6 bft, maar die waren tijdelijk van aard; door s’ nachts te roeien konden we in tijdelijke luwte tientallen kilometers afleggen. Maar eenmaal aangekomen op Ibiza is ons geluk op. De Franse Mistral heeft dit deel van de Med in haar greep en de komende twee weken wordt slechts stevige oostenwind voorspeld; condities waarin we geen meter ‘voorruit’ kunnen roeien.
Het is afwachten op een sporadische mogelijkheid om Mallorca te bereiken of we moeten terug naar Gibraltar. Terug naar de hellingbaan van Atunara, dat zou een sportieve nederlaag betekenen. Langzaamaan begint deze tocht steeds meer paralellen te vertonen van de originele Odyssee; die duurde 25 jaar.
We hopen niet zo lang vast te zitten op Ibiza. Het is een verleidelijk eiland, maar we zullen niet zwichten haar direct de rug toe te keren als de kans zich voordoet om te ontsnappen. Wellicht doet zich die kans zaterdag voor, maar dat wordt wel heel onberekenbaar. De wind valt 6 uur weg, maar steekt daarna weer op. Alleen als we tijdig de luwte achter Mallorca weten te bereiken kunnen we succesvol oversteken. Zo niet, dan neemt Ibiza wraak voor onze uitbraak en moeten we terug; Mallorca zullen we aan de horizon zien verdwijnen.
Ibiza in zicht
We hebben kapitein Peter vervangen voor Buddha. Een echte scheepshond. Sprong zo aan boord.
Diario de Ibiza
